بگو از آرامش

چرا عادت نکردن به این دنیا سخته ،مگه خدا این دنیا رو نذاشته تا آدم بشیم ،پس چرا نمیشه خیلی خیلی سخته که بشه .

فکر بازیگوشیهایی که فقط خودت میدونیو خدا کلافت میکنه ،شرمندت میکنه . کاشکی یه دکمه بود میزدی همشون پاک میشد .بعد از سر خط شروع میکردی از اولِ اول.

چرا تا یه چیزی میشه بهم میریزیم ،خسته میشیم ،خیلی لِفتش میدیم دوباره شروع کنیم ولی هیچ وقت کم نمیاریم (چون من و همه میدونیم که ما اشرف مخلوقاتیم ،برترینها هم هیچ وقت کم نیارن ،اگرم یه وقتی فکر کردی کم آوردی خودت خواستی نه خالقت اون کارش بی عیب و نقصِ)

دنبال یه چیزی میگردم آرومم کنه یه ذره از این شرمندگیا کم کنه دنبال یه ذره آبرو جلوی اون بالایی میگردم . گذشته ها که امیدوارم دیگه تکرار نشه اذیتم میکنه.فکر اینکه دیگران فکر میکنن خوبی ولی خودت بهتر میدونی چی هستی دیوونت میکنه .

خدایا ببخش